‘Het is heel erg om te horen dat je kind pijnklachten heeft, die niet te verklaren zijn door een arts. Dat was schrikken, omdat er in mijn ogen altijd wel een medische verklaring is voor ziekte. Zo ben ik opgevoed en zo denken wij er thuis over. Ook voor mijn dochter was het een vervelende mededeling, want hoe kan het dat er pijn is zonder oorzaak?
In de behandeling heb ik geleerd anders te denken over pijnklachten. Pijnklachten die niet te verklaren zijn, zijn echt en er is een behandeling voor. Het belangrijkste is dat ik mijn dochter ging belonen voor hetgeen ze wel kon doen: een rondje wandelen in de buurt, toch een paar uur naar school gaan, positief blijven denken en afleiding zoeken wanneer de pijn erg aanwezig is.
Het is een lange weg geweest, we hebben veel geleerd en gelukkig kan mijn dochter nu alles weer wat ze was kwijtgeraakt. En de pijn is weg!’